Zomaar een donderdag
Donderdagmorgen 09:15 uur. Ik pak
mijn racefiets uit de schuur om op te stappen, maar controleer voor vertrek nog
even My Sportsplanner. Twee heren vandaag die ook van de partij zijn. Dat is
mooi, zo vullen wij vandaag de Gouden Greep. Dus via My Fleet reserveer ik deze
boot alvast.
Dan rest mij nog de Buienradar te
raadplegen. Een aangename 6 graden, de zon die belooft binnen een uurtje door
te breken en een zuidwesterwind kracht 2. Ideaal roeiweer denk ik zo.
Ik stap op en mijn benen pompen al
snel in een regelmatige cadans richting Weert. Eerst passeer ik het Kanaal
Wessem-Nederweert en ongemerkt scannen mijn ogen de kanten af op zoek. Tja, op
zoek naar wát?
Binnen enige tijd fiets ik
parallel aan de Zuid-Willemsvaart, inmiddels bekend gebied. Ik steek over bij
de sluis van Nederweert en ook hier scan ik weer.
In hetzelfde tempo passeer ik ’s
ochtends meerdere scholieren allemaal kletsend in groepjes richting Weert, zich
opmakend voor een dagje school.
Vlak voor ik het kanaal weer ga
passeren bij de Biesterbrug passeer ik nog weer groepje en minder ik vaart.
Vlak voor de brug stap ik af.
Steevast iedere keer als ik de
brug passeer….. stap ik af en scan ik. Ik steun op de brugleuning en werp een
blik op het water, het trapje aan de Molenakkerkant, het riet dat aan de andere
kant nog staat en er ontsnapt mij een zuchtje.
Maanden geleden kostte dit
passeren mij zeker 5 minuten, nu fiets ik na even stilstand weer door.
Het clubhuis is al vlot bereikt en
ik open alle deuren en begin met het klaarleggen van het materiaal.
Al snel voegen beide heren zich
bij mij, worden de taken verdeeld en klinkt het ‘gelijk instappen 1-2-3’ Rustig
varen we de haven uit. Een ieder heeft een goeie slag al snel te pakken en in
een mooi tempo roeien we richting de Stadsbrug. Deze passeren we in een rustig
tempo en we voeren dit weer op richting de Biesterbrug alwaar we ronden.
Met deze laatste brug op mijn
netvlies, roeien we weer dezelfde route terug naar ons gezellige clubgebouw
zonder verder nog andere boten of schepen te treffen. Al met al een mooie
ervaring weer vanochtend!
Het heeft tijd gekost om met
zoveel plezier en zo ontspannen weer in en uit de boot te stappen. Het zal
nooit hetzelfde zijn als voorheen in alle opzichten. Iedere keer als ik instap,
ben ik in gedachten even bij jou en vaar je min of meer mee. Ik blijf scannen
naar jouw felgele petje met spiegeltje. Ik weet dat ik het niet vinden zal. Het
zal inmiddels weet ik waar zijn. Maar de gedachte aan dat petje, brengt mij
zomaar bij een dinsdag enige weken geleden.
Zomaar een dinsdag
Het is dinsdagochtend 7 uur en ik
stap in de auto richting het Zuiden. Hoensbroek om precies te zijn. Vandaag ben
ik te gast bij mijn roeimaatje tijdens zijn therapiesessies in het
revalidatiecentrum. Hier zie ik hoe hij zich inzet en iedere dag vecht als een
leeuw om te werken aan zijn herstel.
En dan denk ik nu, ‘petje af voor
jou Pierre en petje af voor al jouw geliefden om je heen’. Zoveel vuur en
zoveel vechtlust, respect!
Ik weet zeker dat dit jou gebracht
heeft waar je nu staat en ik hoop dat het jullie toekomstig nog meer goeie
stappen gaat brengen!
Monica
